การไหว้ครูและการร่ายรำมวยไทย
“ครู“คือผู้ที่สอนให้ศิษย์มีความรู้สามารถนำไปประกอบอาชีพเลี้ยงตนเองได้ ครูจึงเป็นผู้มีพระคุณต่อศิษย์ บรรพบุรุษไทยแต่โบราณสอนเอาไว้ว่า ศิษย์ต้องเคารพต่อครูด้วยกาย วาจา และจิตใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง นอกจากนั้นต้องเคารพต่อผู้ที่มีพระคุณ ต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเคารพยึดมั่น การดำรงชีวิตจึงจะเป็นศิริมงคลต่อตนเอง จะประกอบการใดๆ ก็จะเจริญก้าวหน้ากลับตรงกันข้ามถ้าศิษย์คนใดไม่ปฏิบัติจะไม่เป็นศิริมงคลและจะประกอบการใดๆ ก็จะไม่เจริญ ด้วยความเชื่อมั่นในคำสอนนี้เองจึงถือปฏิบัติกันมาและตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน
“มงคล“นักมวยต้องสวมมงคลก่อนจึงทำการไหว้ครูและร่ายรำ ทั้งนี้เพราะมงคลเป็นของศักดิ์สิทธิ์ ที่ครูอาจารย์ได้ทำการปลุกเสกเวทมนตร์คาถาลงในมงคล นักมวยและนักรบสมัยโบราณก่อนชกมวยและก่อนออกทำการสู้รบกับข้าศึกต้องสวมมงคลทุกครั้ง เพราะถือว่ามงคลเป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถทำให้ชนะคู่ต่อสู้ได้ ด้วยความเชื่อถือจึงได้ปฏิบัติต่อเนื่องและตกทอดกันมา และถือเป็นประเพณีนิยม
ร่ายรำ
เป็นกิจกรรมต่อเนื่องจากการไหว้ครูทั้งนี้ด้วยเหตุผลดังนี้
1.เพื่อเป็นการอบอุ่นร่างกาย ให้ทุกส่วนของร่างกายได้เตรียมพร้อมก่อน
2.เพื่อเป็นการกระตุ้นทางจิตใจ ให้ฮึกเหิมคึกคะนองทำลายขวัญคู่ต่อสู้
3.เพื่อเป็นการบอกกล่าว เคารพคารวะต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ตนเคารพยึดมั่นดังเช่น ร่ายรำท่าพรหมสี่หน้า ร่ายรำท่านารายณ์ขว้างจักร ร่ายรำท่าหนุมานถวายแหวน หรือจะให้อ่อนช้อยและสวยงาม เช่น ร่ายรำท่าสาวน้อยประแป้ง ร่ายรำท่านกยูงรำแพน หรือจะเดินเพื่อเตรียมพร้อมในการต่อสู้เช่น ย่างสามขุม ย่างสุขเกษมเสือย่าง–ม้าย่องเป็นต้นทั้งนี้บรรพบุรุษแต่โบราณได้เป็นผู้ริเริ่ม และตกทอดกันมาจนทุกวันนี้
4.เพื่อเป็นการสำรวจพื้นที่ก่อน ทั้งนี้เพราะการชกมวยสมัยก่อนนั้น ชกกันบนสนามบนพื้นหญ้าพื้นดินอาจมีหลุมหรือร่องหรืออื่นๆ ที่ทำให้ไม่ปลอดภัย อาจพลาดท่าเสียทีคู่ต่อสู้เพราะสนามได้ ดังนั้นจึงมีการร่ายรำเพื่อสำรวจสนามก่อน มิได้ชกบนเวทีราบเรียบปูด้วยผ้าใบอย่างทุกวันนี้
“ครู“คือผู้ที่สอนให้ศิษย์มีความรู้สามารถนำไปประกอบอาชีพเลี้ยงตนเองได้ ครูจึงเป็นผู้มีพระคุณต่อศิษย์ บรรพบุรุษไทยแต่โบราณสอนเอาไว้ว่า ศิษย์ต้องเคารพต่อครูด้วยกาย วาจา และจิตใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง นอกจากนั้นต้องเคารพต่อผู้ที่มีพระคุณ ต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเคารพยึดมั่น การดำรงชีวิตจึงจะเป็นศิริมงคลต่อตนเอง จะประกอบการใดๆ ก็จะเจริญก้าวหน้ากลับตรงกันข้ามถ้าศิษย์คนใดไม่ปฏิบัติจะไม่เป็นศิริมงคลและจะประกอบการใดๆ ก็จะไม่เจริญ ด้วยความเชื่อมั่นในคำสอนนี้เองจึงถือปฏิบัติกันมาและตกทอดมาจนถึงปัจจุบัน
“มงคล“นักมวยต้องสวมมงคลก่อนจึงทำการไหว้ครูและร่ายรำ ทั้งนี้เพราะมงคลเป็นของศักดิ์สิทธิ์ ที่ครูอาจารย์ได้ทำการปลุกเสกเวทมนตร์คาถาลงในมงคล นักมวยและนักรบสมัยโบราณก่อนชกมวยและก่อนออกทำการสู้รบกับข้าศึกต้องสวมมงคลทุกครั้ง เพราะถือว่ามงคลเป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถทำให้ชนะคู่ต่อสู้ได้ ด้วยความเชื่อถือจึงได้ปฏิบัติต่อเนื่องและตกทอดกันมา และถือเป็นประเพณีนิยม
ร่ายรำ
เป็นกิจกรรมต่อเนื่องจากการไหว้ครูทั้งนี้ด้วยเหตุผลดังนี้
1.เพื่อเป็นการอบอุ่นร่างกาย ให้ทุกส่วนของร่างกายได้เตรียมพร้อมก่อน
2.เพื่อเป็นการกระตุ้นทางจิตใจ ให้ฮึกเหิมคึกคะนองทำลายขวัญคู่ต่อสู้
3.เพื่อเป็นการบอกกล่าว เคารพคารวะต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ตนเคารพยึดมั่นดังเช่น ร่ายรำท่าพรหมสี่หน้า ร่ายรำท่านารายณ์ขว้างจักร ร่ายรำท่าหนุมานถวายแหวน หรือจะให้อ่อนช้อยและสวยงาม เช่น ร่ายรำท่าสาวน้อยประแป้ง ร่ายรำท่านกยูงรำแพน หรือจะเดินเพื่อเตรียมพร้อมในการต่อสู้เช่น ย่างสามขุม ย่างสุขเกษมเสือย่าง–ม้าย่องเป็นต้นทั้งนี้บรรพบุรุษแต่โบราณได้เป็นผู้ริเริ่ม และตกทอดกันมาจนทุกวันนี้
4.เพื่อเป็นการสำรวจพื้นที่ก่อน ทั้งนี้เพราะการชกมวยสมัยก่อนนั้น ชกกันบนสนามบนพื้นหญ้าพื้นดินอาจมีหลุมหรือร่องหรืออื่นๆ ที่ทำให้ไม่ปลอดภัย อาจพลาดท่าเสียทีคู่ต่อสู้เพราะสนามได้ ดังนั้นจึงมีการร่ายรำเพื่อสำรวจสนามก่อน มิได้ชกบนเวทีราบเรียบปูด้วยผ้าใบอย่างทุกวันนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น